من و آوای گرمت

من و آوای گرمت

من و آوای گرمت را شنودن

بـدين آوا غم دل را زدودن

از اول کار من دلدادگی بود

وليکن شيوه تـو , دل ربودن

گرفت از من مجال ديده بستن

همه شب

بر خيالت در گشودن

قرار عمر مـــن بر کاستن بود

تو را بر لطف و زيبائی فزودن !

غـــ«م شيرينِ دوری بر من آموخت

سخن گفتن , غزل خواندن , سرودن

من و شب های غربت تا سحرگاه

چو شمعی گريه کردن , ناغنودن

چه خوش باشد غم دل با تــــــو گفتن

وزان خوشتر اميدِ با تــــــــو بودن

نظرات شما عزیزان:

[ سه شنبه 4 مهر 1391برچسب:,

] [ 13:24 ] [ mahsa joon ] [ ]